De Standaard 20/3/2006
Een jaar gelden trok Fraihi op onderzoek in Molenbeek. Hoe zat het met het moslimextremisme in Brussel, wilde ze weten. Ze schreef er een artikelenreeks over en nu is er het boek Undercover in Klein-Marokko. Op de cover van haar boek staat een foto van haarzelf. Ze is onherkenbaar door de sluier voor haar gezicht. Een beetje uit voorzorg, want ,,er lopen toch zoveel gekken rond’‘. Alleen haar grote ogen zijn onbedekt en ze kijken uitdagend naar de lens.
,,Het was niet echt de bedoeling om een statement te maken met die cover. Eerlijk gezegd vind ik zelfs dat ik er niet schitterend op sta. Maar op zich klopt het natuurlijk wel: een sluier kan een vrouw juist heel sensueel, zelfs seksueel maken. Ik ben ervan overtuigd dat veel moslimvrouwen hun sluier of hoofddoek net daarom dragen.’’
Tijdens je onderzoek in Molenbeek speelde je de rol van een studente sociologie om op die manier uit te vlooien hoe sterk het extremisme is doorgedrongen in de moslimgemeenschap. Voelde dat toch niet een beetje als verraad aan toen je de bevindingen achteraf neerschreef?
Neen, ik ben geen verraadster. Ik zie mij eerder als een dokter. Eentje die de pijnpunten probeert te traceren in de hoop dat er nadien ook een remedie gevonden wordt. Ik heb wel kritiek gekregen, maar vrienden heb ik er niet door verloren. En ik heb altijd de volle steun van mijn ouders gekregen. Ik denk zelfs dat zij fier zijn omdat hun dochter een noodzakelijk debat op gang probeerde te krijgen. Alleen is dat debat er onder moslims nog niet gekomen. Ik ben vooral ontgoocheld door het gebrek aan steun van de gematigde moslims. Die hebben mij gewoon in de kou laten staan. Ik weet dat velen het met mij eens zijn, maar ze sluiten liever hun ogen.
Je kreeg vanuit de integratiesector zelfs het verwijt dat je het Vlaams Belang in de kaart speelde. In je boek sla je flink terug: ,,De integratiesector ligt aan het infuus. Als een terminale patiënt die zijn lot niet accepteert, zullen die pamperaars blijven stuiptrekken.’’
Die sector is toch volstrekt zinloos. Voor mij is het simpel. Wie niet wil integreren, hoort hier niet thuis, en daar moeten we dus ook geen geld in investeren. Integratie is een overbodig woord. Iedereen moet zich gewoon houden aan de algemeen geldende maatschappelijke regels. En wie die regels niet goed vindt, moet maar vertrekken. Ik heb een goede raad voor al wie zich hier niet thuis voelt: ga weg. Voorts moeten we gewoon vreedzaam samenleven. Maar dan wel ‘samen’. Ik stoor mij aan het ontstaan van die aparte eilandjes, zoals in Molenbeek waar er een aparte moslimstaat gegroeid is en waar België soms heel ver weg lijkt.
(...)
Je bent duidelijk geschrokken van de macht die de extremisten momenteel hebben. Maar wat heeft je nu het meeste verbaasd?
,,Dat we het zo ver hebben laten komen. Ik vergelijk het echt met de toestand in de jaren dertig in Duitsland. Toen mochten de nazi’s ook ongestoord groeien, tot ze zo sterk waren dat er niets meer tegen te doen viel. Neen, dat is niet overdreven. Die extremisten zijn net zo goed fascisten als de nazi’s. En ook zij mogen hun onzin ongestoord blijven verkondigen. Ik vraag mij soms af wat er toch met ons, moslims, gebeurd is. Wij hebben toch ook onze glorietijd en onze Verlichting gehad. Waarom hebben we sindsdien zoveel stappen achteruit gezet?
Aan het einde van je boek doe je een oproep: ,,Doe iets!’’ Maar wat dan?
De overheid moet de problemen in bijvoorbeeld Molenbeek echt aanpakken. Ze moet bewijzen dat zij oplossingen biedt, en niet de extremisten. Laat ze beginnen met het werkloosheidsprobleem, vooral van de jongeren. Dan moet ze werk maken van beter onderwijs en van de strijd tegen de vervuiling en de verloedering. Molenbeek moet er weer wat vrolijker beginnen uitzien. Maar dat is niet alleen een taak van de overheid. De Belgische Marokkanen mogen best ook wat meer moeite doen, in plaats van altijd te klagen dat ze in de steek worden gelaten. Het is toch niet zo moeilijk om de eigen stoep schoon te vegen en ervoor te zorgen dat de kinderen naar school gaan. Waarom wordt het kindergeld niet afgepakt als kinderen niet naar school gaan? Waarom zijn er geen boetes als de vuiligheid gewoon op de stoep gesmeten wordt? Klinkt dat repressief? Misschien. Maar soms is dat gewoon nodig.
,,Undercover in Klein-Marokko’’ van Hind Fraihi ligt vanaf deze week in de winkel, 176 blz., 14,90 euro.
Van onze redacteur Steven De Bock
