Pontremoli, IL GLICINE E LA LANTERNA

Van 9 november 1211 tot 6 juli 1212 reisde abt Emo van het Friese Nijeklooster naar Rome en terug om bij de paus zijn gelijk te halen tegen de bisschop van Munster die zijn klooster het kerkje in Wierum betwistte. Na twee maanden wachten in de pauselijke antichambres kreeg hij gelijk.
Abt Emo passeerde bij die forse reis tweemaal het stadje Pontremoli in de Lunigiana, de noordwestelijke oksel van wat later Toscane zou worden. Hij volgde immers de Via Francigena voor wie uit het noorden en Canterbury naar Rome toog en op terugkeer hoopte.

Dick de Boer: Emo?s reis. Een historische culturele ontdekkingstocht door Europa in 1212. Ten Have, 496 blz. ? 29,95

Die route langsheen de Magra werd lang voordien reeds gebruikt door mensen die 5000 jaar geleden doorheen Europa zwierven en langs de route hun “>?statue stelle? plaatsten: gestileerde figuren van mannen en vrouwen al dan niet voorzien van hun attributen. Wat meer naar de kust in Filattiera hebben de gekerstende gelovigen zelfs hun oeroude beelden en attributen verwerkt in een zeer oud Romaans kerkje.

Al blijft mobiliteit voor ons wereldbeeld vaak zeer beperkt in tijd en ruimte tot moderne vervoersmiddelen, mensen hebben van bij hun ontstaan heel veel heen en weer gelopen.
Dus ook in Europa waar de trafiek ook zorgde voor een enorme verspreiding van kunst- en cultuuruitingen van in de prilste prehistorie. En doorgaans langs de geografisch handigste trajecten.

Pontremoli – waar de bruggen beefden bij aardbevingen of uit eigen houterige beweging – was ook een van de eerste Europese steden met een scheidingsmuur die belangen en onderdanen van verschillende politieke stromingen met hun machthebbers van elkaar gescheiden hielden.
In het begin van de veertiende eeuw leidde dit tot een heuse muur met forse Campanone-toren tussen het noordelijke deel van de stad waar de Welfen de pauselijk-Frankische belangen dienden en het zuidelijke gedeelte waar de Ghibellijnen zich bekenden tot de Duitse keizer en een meer profane leiding.
Tot op vandaag scheiden de toren en de belendende gebouwen het stadsplein in een kerkelijk gedeelte met kathedraal en bisschoppelijk paleis,
van het burgerlijke gedeelte met stadhuis, gerechtshof en boekhandels.

IL GLICINE E LA LANTERNA is een ideale locatie voor rust en overpeinzing in een aangename omgeving met vriendelijke mensen en ferme locale keukenkunsten van Graziella en Barbara.

Een dagtrip naar Genua – met eindeloos veel fraais – is haalbaar en naar Parma nog meer.
Naast Duomo en Battistero is ook de Galleria Nazionale adembenemend.
Museo Amedeo Bocchi heeft verrassend veel in petto voor vrouwenminnende bezoekers