Fietsreis naar Rome mei-juni 2014

De verschillende stukken bij elkaar:

1. vrt deredactie.be – blog: Fietstocht langs mijn jeugd
Glück Auf!
Lange fietstochten vragen enige voorbereiding met het oog op weer- en wegomstandigheden, nachten en dagdromen. Ook bij fietsen baart oefening kunst, met pijn. Zij het met mate en pas na lange dagen van vele kilometers. Nostalgie vindt zo vrede in herinnering, zonder pijn van het zijn.

2. vrt deredactie.be – blog: Zen en de kunst van het fietsen
Tien jaar geleden fietste ik met mijn zoon en zijn vriend van Turnhout naar Marseille om mezelf terug te vinden na enkele uitputtende jaren in het beweeglijke spel van de macht. Of wat er toch in parlementen, commissies en raden voor door moest gaan. Dat fietsritme lijkt nu terug. Het heeft wel wat oefening gevraagd en vele dagen van 100 km. Maar behoudens een valpartij in een Zuid-Hessische hoogstamboomgaard met hooiweiden die traditioneel de dorpen omkransen, begin ik zachtjesaan opnieuw evenwichtskunsten op een zwaar beladen fiets met bagagekar te ontwikkelen.

3. vrt deredactie.be – blog: Leven is bewegen
In een oeroud BRT interludium op de beeldbuis konden Canadese houtvesters nooit stilstaan op hun rollende bomen die als een reusachtig vlot door de rivier naar zagerijen aan de kust werden gedreven. Zo dreigen ook mensen die niet bewegen tussen de wiebelende stammen waarop wij leven het water in te glijden. Deel 3 van de mijmeringen tijdens een elektrische fietstocht naar Rome en terug.

4. vrt deredactie.be – blog: De kronkelweg naar Rome
Een lange afdaling over een gammele landweg leek me te gevaarlijk voor mijn zwaarbeladen fietstrein en dus reed ik langs de strada statale door een grote industriezone. De helft van de gebouwen bood ruimte aan uitbundig onkruid op lege parkings. De andere helft had iets met stenen: kappen, zagen, vermalen, polieren. Kunstzinnige ateliers presenteerden aan de passant dansende dolfijnen en naakte dames die zich begoten met waterkruiken. Ik leek wel te hallucineren.

5. vrt deredactie.be – blog: In de ban van de Romeinse ring
Onder een dreigende hemel buiten de Romeinse Centrale Montemartini stelde ik na het serene afscheid van de muze Polimnia mijn gps in op de B&B in Cerveteri tussen de Etruskische dodensteden. Ten noorden van de Eeuwige Stad zou Sabrina mij aldaar volgens booking veilige rust bieden.

6. vrt deredactie.be – blog: De listen en lagen van de Via Aurelia
De Via Aurelia – langs de kust naar het noorden – kent vele varianten: de antieke, de oude, de nieuwe, de snelle. Etrusken gaven de voorkeur aan wonen op niveau, dichtbij hun dodensteden, ver van de moeraskoorts met uitzicht over de valleien tot de zilveren zee. De Romeinse globalisering verliep langs de vlakte op kaarsrechte wegen door de velden op drooggelegde moerassen.

7. vrt deredactie.be – blog: In de vlucht ligt ons heil
Van vroegere fietsreisen naar verre zuidens herinner ik me vooral het mededogen van schaduw onder bomenrijen langs Franse wegen en kanalen. Italië levert een fietser genadelozer over aan zon en hitte. Maar nu viel me nog een ander verschil op: dat van kerken en kathedralen.