Venezia juli 2015: la Serenissima Repubblica met een 56ste Biennale…
Venezia juli 2015: la Serenissima Repubblica met een 56ste Biennale…
Deze keer All the World’s Futures met curator Okwui Enwezor en voor het eerst in 120 jaar een meerderheid van niet Europese deelnemende kunstenaars.
Wat niet belet dat Europese of Noord-Amerikaanse bezoekers meer dan 90 % van de betalende kijklustigen uitmaakten.
145. De renaissance komt voort uit de nieuwe organisatie van het kunstsysteem dankzij welke het vermogen om kunstwerken te produceren wordt teruggekoppeld naar de geïntensiveerde opleiding van kunstenaars die in staat worden gesteld kunstwerken van steeds hogere kunstigheid voort te brengen. Deze terugkoppeling zorgt voor een opklimmende spiraal van vrijgemaakte virtuositeit, totdat een liminale zone van niet verder op te voeren meesterschap is bereikt. Zo ontstaat de virtuoze cirkel waarin de nieuwere kunst zich tot haar volle tevredenheid en bewoog , zolang ze per definitie virtuozenkunst was.
Met de cesuur van de moderniteit worden binnen het gebied van de beeldende kunsten de overeengekomen standaarden buiten werking gesteld; als ‘academische’ inperkingen van creatieve vrijheden wordt er de spot mee gedreven. De plaats van de kring van het zelfversterkende kunnen wordt voortaan ingenomen door een regime van zelfversterkende zonden tegen de regels, sterker, door een metaregel van zelfversterkende afwijkingen van wat verwacht wordt, tot en met het moedwillige achterblijven bij alle verwachtingen met betrekking tot het artistieke wezen van de kunst.
Sedertdien opereert het popsegment van het moderne kunstbedrijf offensief op het afvalniveau, alsof de doctrine moet worden ingestudeerd dat alleen datgene wat minder is dan kunst nog echte kunst, om niet te zeggen , meer dan kunst kan zijn. (Peter Sloterdijk, de verschrikkelijke kinderen van de nieuwe tijd)
En daarnaast is er natuurlijk nog een enorm programma aan theater, film, dans, architectuur, over de hele lagune verspreid. En dat naast de continue stroom van interessante toeristen en autochtonen. De armoezaaiers op de pontons, de kreupele vrouwen en mannen die hun gereserveerde plaatsen opeisen van verdwaasde Aziaten of getatoeëerde Russen op de vaporetto. De zomerse stedelijke mode bij dames en heren van stand of anders, de onthullende piercings en getatoeëerde landschappen, beeld-, plant- en naamverhalen op de lijven van meisjes en jongens die geconcentreerd hun smartphone bepotelen of selfies filmen langsheen de dure watertaxi’s met doorgaans Aziatische – Japanse of Chinese – gezinnen in continue selfie modus. De zonneschermen en zonwerende hoofddoeken bij Aziaten die hun huid zo blank mogelijk willen verkopen na het gondelen. In la Serenissima Repubblica valt er altijd en overal wat te bekijken.
Hieronder mijn eigenste commentaren, foto’s, linken en bij de rest kon ik glimlachen, grimlachen, zuchten en het niet eens de moeite vinden. Al waren er zeker nog mooie dingen te zien die mijn aandacht niet konden vangen: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa.
“Venice Biennale 2015: the Arsenale stuffed with guns, stripped of hope “ was een mooie omschrijving voor de ouwe getrouwe oorlogsmagazijnen en werkplaatsen van de Veneziaanse en later Italiaanse krijgsmarine:
’Even before its public opening on May 9, his show All the World’s Futures was provoking complaints in print and online. “Brutal”, “didactic”, “pedantic”, “morbid”, “an assault course” and “a glum trudge” were representative reactions.
http://theconversation.com/venice-biennale-2015-the-arsenale-stuffed-with-guns-stripped-of-hope-40856
Je kan er niet naast kijken: ‘Das Kapital’ en andere grote woorden van Karl Marx, de hilarische videogesprekken met eminente exegeten van Marx’ geschriften en een oud en nieuw publiek.
De RAQS Media Collective citaten waren schitterend, dubbelzinnig en effectief in het omschrijven van de vallende machtigen als hedendaagse Icarus. De ironische hand waarachter besmuikt kan gelachen worden.
“IT WAS AT THIS MOMENT, AS HE STOOD THERE WITH THE WEAPON IN HIS HANDS, THAT HE FIRST GRASPED THE HOLLOWNESS, THE FUTILITY.”
“THE CROWD WOULD LAUGH AT HIM AND HIS WHOLE LIFE WAS ONE LONG STRUGGLE NOT TO BE LAUGHED AT”
“HE BECAME A SORT OF HOLLOW, POSING DUMMY. HE WORE A MASK, AND HIS FACE GREW TO FIT IT.”
“IN THE END HE COULD NOT STAND IT LONGER AND WENT AWAY.”
