‘Privacy à gogo’ Jean-Paul Mulders in KnackWeekend
(...) ‘Er is sprake van een smartwatch van Apple en van een bril van Google, die alles zal kunnen filmen wat zijn drager ziet. Nog even en je weet je in de publieke ruimte nergens meer onbespied. Niemand die daar last van schijnt te hebben, integendeel, we verwelkomen dat met kloppend hart.
Het meest overschatte goed van de laatste honderd jaar is de nood van de mens aan privacy.
Veel sterker is zijn behoefte om opgemerkt te worden, als het niet kan met grootse daden dan desnoods maar met barbaarse of door dagelijks tientallen gevatte onbenulligheden de wereld in te spuwen, wat ook een vorm is van rage against the dying of the light.
Alles is goed om te ontsnappen aan dat gevoel te verdwijnen in de tijd en in de massa.
Privacy krijg je à gogo als je dood bent, zoals die vijftigduizend skeletten die onlangs zijn opgegraven in Londen. Pestdoden, neemt men aan, zonder naam en zonder gezicht, anoniem en onderling inwisselbaar, zoals ook hun tot stof en gas vergane hartstochten en driften.

De dood is niet het licht uitdoen, maar de lamp doven omdat de dageraad aanbreekt.

Ik las dat op de rouwbrief van een mij onbekende ‘ere-tandheelkundige verpleegster’, met Scotch Tape vastgeplakt aan het venster van een funerarium waar ik passeerde, op weg naar het café waar ik vergeten groenten afhaal op dinsdagavond.
Het was een intrigerende zin, die door mijn hoofd bleef dwalen toen ik in de nacht oploste met warmoes en koolrabi.

Jean-Paul Mulders