Peaky Blinders seizoen 1 (ontstaan en uitbouw in Birmingham en 2 (Londen ligt open).

3 (de wereld evenzeer) nog op komst. 

2 januari 2018

Intussen dus Seizoen 4 met een mooie apotheose voor een nog verbluffender seizoen 5 …

http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/tv/reviews/peaky-blinders-season-4-episode-6-finale-review-s04e06-tommy-shelby-alfie-solomons-arthur-luca-a8120441.html

https://www.theguardian.com/tv-and-radio/2017/dec/20/peaky-blinders-recap-series-4-episode-6-the-company

 

“distilled for the eradication of seemingly incurable sadness”.

“We live somewhere between life and death, waiting to move on, and in the end we accept it. We shake hands with the devils and we walk past them.”

https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=T5al0HmR4to
Oh, where have you been, my blue-eyed son?
Oh, where have you been, my darling young one?
I’ve stumbled on the side of twelve misty mountains
I’ve walked and I’ve crawled on six crooked highways
I’ve stepped in the middle of seven sad forests
I’ve been out in front of a dozen dead oceans
I’ve been ten thousand miles in the mouth of a graveyard
And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard
And it’s a hard rain’s a-gonna fall

A Hard Rain’s A-Gonna Fall

 

 

Peaky Blinders is a gangster family epic set in Birmingham, England, in 1919, just after the First World War. The story centres on the Peaky Blinders gang and their ambitious and highly dangerous boss Tommy Shelby (played by Cillian Murphy). The gang comes to the attention of Chief Inspector Chester Campbell (played by Sam Neill), a detective in the Royal Irish Constabulary sent over from Belfast (where he’d been sent to clean up the city of the IRA, gangs, and common criminals). Winston Churchill (played by Andy Nyman in series 1 and Richard McCabe in series 2) charged him to suppress disorder and uprising in Birmingham and recover a stolen cache of arms meant to be shipped to Libya.

The second series is set two years after the first and sees “the Shelby family expand their empire South and North while maintaining a stronghold in their Birmingham heartland”. Beginning in 1921, it ends with a climax at Epsom race-course on “Derby Day” in June 1922.

Een boeiende serie met fascinerende scenario’s die drijven op een politieke en sociale evolutie waarbij de verstrengeling tussen onder- en bovenwereld helder en begrijpelijk wordt gemaakt. De gevolgen van de loopgravenoorlog in Vlaanderen, de Somme en Verdun in de Engelse onder- en bovenwereld worden goed belicht.

De overlevenden klampen zich vast aan de herinneringen van kameraadschap in de gruweljaren en dragen de oorlog in hun hoofd:

“THE WAR IS DONE. SHUT THE DOOR ON IT. SHUT THE DOOR ON IT LIKE I DID.”

Polly: Did you fall for Tommy?

Grace: Yes.

Polly: Then I pity you.

Grace: I think he’ll try to kill me.

Polly: He’s too soft.

Grace: Soft?

Polly: Soft, like you. You saved his life the night the coppers came. That’s why we’re drinking, not fighting. We owe you.

Grace: What was he like, before France?

Polly: He laughed, a lot. He wanted to work with horses.

“Everyone’s a whore, Grace. We just sell different parts of ourselves.”

 

http://fuckyeahpeakyblinders.tumblr.com/

 

De figuur van Winston Churchill wordt knap uitgelicht in het schemerduister.

Peaky Blinders heeft iets van The Soprano’s: bruut geweld gecombineerd met famille zorg en vriendschap. Evenzeer nogal clichématig en toch spannend opgebouwd.

Alleen de hedendaagse musicale fraseologie is er voor mij fors over wegens vervreemdend anachronisme.

Over diezelfde Churchill deze week  Walter Pauli in Knack met David Lough, No More Champagne. Churchill and His Money :

Er bestaan honderden biografieën over de Britse staatsman Winston Churchill (1874-1965), maar het recente No More Champagne van David Lough is verplichte literatuur voor iedereen die geïnteresseerd is in politiek. Voor het eerst durft een biograaf de link te leggen tussen het optreden van de toppoliticus en zijn financiële situatie.

(…)

Churchills financiële beslommeringen hadden altijd voorrang op zijn politieke optreden, want als zijn geldzorgen bekend waren geraakt, dan had hij er gelegen als politicus. Al in 1898 had Churchill zich laten ontvallen: ‘Het enige in het leven wat mij ongerust kan maken, is geld.’ Voor één keer was dat geen boutade.

(…)

Toch heeft geen enkele vroegere biograaf van Churchill veel aandacht besteed aan ‘s mans precaire financiële situatie, of zich de vraag gesteld of de voortdurende zoek- en bedeltochten naar geld een invloed hadden op zijn politieke optreden. De beroemde historicus Martin Gilbert schreef een veeldelige biografie van Winston Churchill, een monument in de moderne geschiedschrijving, maar over geldzaken bleef ook Gilbert merkwaardig discreet. Vreemd, want Churchills omvangrijke archief is een schatkamer voor historici. In zijn nagelaten papieren zitten alle mogelijke private bankstaten en rekeningen, naast een uitgebreide correspondentie met iedereen van of aan wie hij geld moest: uitgevers, mediatycoons, zakenbankiers en andere geldschieters, en natuurlijk de onvermijdelijke fiscus. Maar tot nu toe hebben historici die financiële informatie stelselmatig genegeerd.

(…)

Zou Winston Churchill echt de enige toppoliticus geweest zijn die voortdurend persoonlijk voordeel probeerde te halen uit zijn politiek mandaat? Wellicht niet. Maar dat beeld wordt pas duidelijker als meer biografieën zouden inzoomen op de financiële situaties van toppolitici (of topbedrijfsleiders, bankiers enzovoort). Dat is de les van David Loughs boek: wie de financiële achtergrond van een politicus volkomen negeert, kent wellicht nooit echt het fijne van diens politieke optreden.

David Lough, No More Champagne. Churchill and His Money, Head of Zeus, 532 blz., 39,95 euro.