Oriana Fallaci, De kracht van de rede
Oriana Fallaci, De kracht van de rede (2005, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam)
met dank aan Jos G.
Oriana Fallaci, door The New York Post omschreven als “de uitzondering in een tijdperk waarin eerlijkheid en morele duidelijkheid niet meer beschouwd worden als waardevolle eigenschappen” (pag 17).
“…In elke stad bevindt zich een tweede stad. Een schaduwstad, die identiek is aan de stad die de Palestijnen in de jaren zestig in Beiroet stichtten door een staat binnen een staat en een regering binnen een regering te vormen. Een moslimstad, een stad die bestuurd wordt volgens de koran. Een merksteen van het islamitisch imperialisme…” (pag 43).
“…het vreselijkste wat ik gezien heb, is de angst van diegenen die de vrijheid van gedachten en meningsuiting zouden moeten beschermen. Anders gezegd: de angst van de zogenaamde officiële instanties en de pers.” (pag 67).
“…afgezien van het feit dat één zwaluw nog geen zomer maakt, heeft de islam intelligente moslims altijd vervolgd en het zwijgen opgelegd. Om te beginnen met de grote Averroës. Omdat hij beschuldigd werd van ketterij vanwege zijn werk ‘De vernietiging van de vernietiging’ en omdat hij ruzie had met…, moest hij in 1195 uit Cordoba vluchten en zich schuil houden in Fez, waar ze hem echter al meteen opspoorden. Daar verbrandden ze zijn boeken, namen hem als een misdadiger gevangen, en werd pas enkele maanden voor zijn dood weer vrijgelaten… Het is dan ook niet voor niets dat Ernest Renan verklaart dat het op hetzelfde neerkomt om de verdiensten van Averroës aan de islam toe te schrijven, als om de verdiensten van Galileo aan de Inquisitie toe te schrijven…” (pag 200).
“…De katholieke kerk weet ook wel dat het niet Avicenna en Averroës waren, zoals de Europees-Arabische Dialoog ons graag wil laten geloven, die ons kennis hebben laten maken met een van de bronnen waaruit die beschaving ontstaan is, namelijk de Grieks-Romeinse cultuur. Het was Augustinus die ons daarmee kennis heeft laten maken en die maar liefst zeven eeuwen voor Avicenna en Averroës de Grieks-Romeinse cultuur heeft geïntroduceerd in de christelijke theologie…” (pag 235).
“…links is confessioneel. Kerkelijk. Het komt namelijk voort uit een ideologie naar religieus voorbeeld, een ideologie waarvan de Absolute Waarheid het fundament is. Met aan de ene kant het goede en aan de andere kant het kwade… Niet het soort kerk dat we kennen vanuit het christendom, dus in zekere zin welwillend ten opzichte van een vrije keus, maar een kerk die meer weg heeft van de islam. Net als de islam denkt links namelijk uitverkoren te zijn door de beschermengel van de Deugd en de Waarheid. Net als de islam geeft het nooit zijn wandaden en vergissingen toe. Het beschouwt zichzelf als onfeilbaar en vraagt nooit vergiffenis… Net als de islam verandert het zijn volgelingen in slaven, intimideert ze en stompt ze af, ook als ze intelligent zijn. Net als de islam accepteert links het niet dat je er andere ideeën op na houdt, en als je dat wel doet, wordt er minachtend op je neergekeken. Het vernedert je, vervolgt je, straft je… Kortom, net als de islam is het niet liberaal. Het is autocratisch en totalitair… En tenslotte is links net als de islam anti-westers…” (pag 268-269).
