Joan Mir?, het palet van een dichter – tot 19 juni 2011 in ING Cultuurcentrum

?Hoe de chaos bedwingen waaruit die eindeloos vormeloze variatie bestaat: de mens?? – Tristan Tzara (Manifeste Dada)

Zoals wel vaker bij ING op de Hofberg een tentoonstelling die een rustig bezoek waard is.
Joan Mir? heeft ons en onze kinderen in Barcelona en elders al hun jaren kunnen boeien, en ook nu was er heel wat te zien.
Het heeft iets te maken met de evolutie van de kunstenaar zelf, die gedurende zijn lange leven de moed had verschillende keren zijn kunst helemaal opnieuw te benaderen, naar materiaal, vorm en inhoud.

Voor Mir? moest ?een schilderij zijn als een vonk, het moet verblinden zoals de schoonheid van een vrouw of van een gedicht.?

Vroeger vielen me zijn kleuren, lijnen en materiaal gepriegel op.
In Brussel vielen me dit keer zijn bronzen in het oog en zijn eerder monochrome schilderijen en het bijna kalligrafisch werk dat iconisch bijblijft.

In de catalogus staan naast mooie foto?s een paar leuke zinnen: ?Voortaan behoort Mir??s werk tot de schilderkunst die ?de grens die de buitenwereld van de binnenwereld scheidt, heeft overschreden? om daar ?de hele wereld in haar hele geest, in haar essentie? te ontdekken. (...) Door middel van het gebaar sluit ze (de abstractie) aan bij het verlangen om, ver van alle conventies waarin het primitieve samengaat met het kinderlijke, het met mysterie geladen gebaar met het prehistorische ritueel. Allemaal vluchtpunten voor een oeuvre dat de mogelijkheden daarvan veel verder dan het principe van de abstractie heeft ge?xploreerd.?

Cobra heeft een interessante bespreking en een reeks handige links.