knee compression sleeve

Er is nog zo veel dat ongezegd is. (Rutger Kopland)

Dupslog
Dupslog

Enid Bagnold, Dagboek zonder data.

21 juni 2012

Enid Bagnold, Dagboek zonder data.

Ingeleid en vertaald door Erwin Mortier De Bezige Bij 2012

‘De schrijver H.G.Wells prees de menselijkheid van het boek, dat volgens hem de offici?le geschriften van generaals en politici zou overleven,’ aldus Erwin Mortier in zijn boeiende inleiding bij dit magnifiek dagboek van een oorlogsverpleegster. De lectuur van dit kleinood kan dit alleen maar bevestigen.

    47. Het moet de mannen in Frankrijk overkomen dat zij, die zo dicht bij de rand van de dood moeten leven, meer besef van het bestaan hebben dan wij.

    Wanneer ze terugkeren, wanneer de naoorlogse tijd weer intreedt, zullen ze die kijk dan behouden, en ernaar leven… of zal het allemaal vervagen?

    En sommigen treden het bestaan dusdanig zorgeloos tegemoet, zonder zich nog om de grillen en persoonlijkheden en verlangens waaruit het leven bestaat te bekommeren, dat een van hen me schreef:? De enige echte verspilling is de verspilling van metaal. De aarde zal keer op keer weer door ons worden bevolkt. Het graan zal weer groeien, brood en vlees keren terug. Maar al dat metaal dat eeuwenlang in de aarde heeft gelegen, in formaties vanaf het begon, waar mannen voor gezweet en naar gedolven hebben… dat is de verspilling.?

    Wat een onverschilligheid jegens werelds succes moeten ze niet met zich meebrengen bij hun terugkeer!

     

    142.

    We moeten de oorlog winnen, de oorlog winnen, de oorlog winnen!

    Elke prijs moet worden betaald, in zowat elke eigenaardige munt – zowel in centen en kwartjes vrees op de raarste plekken, als met het goudstuk van het leven dat aan de overkant van het water wordt uitgegeven.

    De hele dag waaien de klanken van de bevelen over de vensterbanken de zaal in. De hele dag hoppen en roepen en zweten ze, en voeren ze achter hun kanonnen hun schijnvertoning op.

    De hele dag lang kleine mannetjes die zich oefenen om net zo?n hospitaal als het onze met andere kleine mannetjes te kunnen vullen. Maar je zegt allang niet meer: ? Wat een raar iets is het leven!? want slechts in zeldzame ogenblikken keert de goddelijke ontsteltenis terug.

     

     

    Reacties graag naar mailadres.