Vierenvijftig jaar
na het gloren van de hoop
in het jaar van Stalins dood
kreeg ik een altijd actueel vers
van Alma op de dag dat de macht
van de tweeling werd geketend.
En nog zijn we niet verloren.

Banneling

Het is niet iets, het is niet iemand
Die jou gisteren misschien verliet.
Het is niet iets of iemand die je hier
Aan je lot heeft overgelaten vandaag.

Het is het leven zelf, dit licht
Met zijn zo weinig substantieel gezicht.
Het is de juiste plaatseloosheid
Van je lichaam hier op een stoel gezet.

Het is de lucht, een vlucht van wolken
Op het netvlies van een blinde, het is
Eindeloos dit duren bij gebrek
Aan adem in maten en tijden verdeeld.

Het is het leven zelf, dit leven
Dat je heeft, dit weven dat je bent.
Het is dit leven zelf dat jou vandaag
Alleen laat met je specifiek gewicht.

Het is vandaag met hondenweer en mensenvlees
En eeuwige griep van de geest, je beest.
Het is niets dan leven zelf dat je hier
Aan je lot heeft overgedragen vandaag.

Leonard Nolens