De ?tat d’ ?me van een wereldse autoriteit?

?

(...)Karel kende de pijn van het leven. Hij kon er ook mee leven. Maar niet als zijn integriteit in vraag werd gesteld. Dat gebeurde in de Agusta-affaire, toen het gerecht op een ochtend binnenviel om alle bankverrichtingen van hem en zijn geliefde Carla Galle in beslag te nemen. De televisie was ook uitgenodigd, door het gerecht. Carla was namelijk ooit partijsecretaris en dus verantwoordelijk voor alle in- en uitgaven. Die wonde van verdachtmaking is bij Van Miert nooit meer geheeld.

Ik hoor nu aandoenlijke en laffe in memoriams uitgesproken door Willy Claes, Louis Tobback, Freddy Willockx en andere zelfverklaarde maagden van de toenmalige SP. Zij allen wisten natuurlijk van de dubieuze partijfinanciering. Maar alleen Carla Galle moest hangen. Na die stalinistische poging tot liquidatie wou Van Miert nooit nog met Louis Tobback samen in een auto zitten. Willy Claes werd gemeden als netelkoorts. Willockx kreeg nog antwoord aan de telefoon, maar niet van harte. Voor Karel kwam het grootste verraad nog van zijn opvolger, Frank Vandenbroucke. U weet wel, de man die 4 miljoen uit de kluis heeft verbrand. Vandenbroucke wordt nu gezien als bidprentje van de Vlaamse regering. Socialist met de charme van een asceet. Vroeg Van Miert naar Vandenbroucke en een nooit geziene kots kwam u tegemoet.

Socialisten onder elkaar: een hel.

Karel Van Miert was de laatste jaren van zijn leven politiek dakloos geworden. Achterdochtig voor vrienden, benauwd voor publieke engagementen. Eigenlijk was hij alleen nog herenboer in zijn boomgaard. En gevierd spreker in Europa. (...)

Hoe neem je afscheid van een vriend? Kun je iets zeggen, kun je iets doen? Meer dan buigen is er niet. En in rouw verlangen naar vroeger, toen hij er nog was.

We stonden in zijn boomgaard. Ineens zei hij dat zijn zoon, piloot bij Sabena, en zijn schoondochter, hostess bij Sabena, werkloos waren geworden. Ze hadden net een huisje gekocht dat nog verbouwd moest worden. Hij liet me zijn geschramde handen zien: “Van de verbouwing.” Ik opperde nog dat hij Schr?der moest bellen voor Lufthansa, of Wim Kok voor KLM. Hij kon het niet, zei hij. Hij kon geen gunsten vragen.

Ik kan het wel: mogen Claes, Tobback, Willockx en anderen wegblijven op de begrafenis van Karel Van Miert! Frank Vandenbroucke moet zelfs een straatverbod worden opgelegd.

En als er dan in de buurt van het kerkhof ook nog een kastanjeboom staat, zijn we toch weer thuis.

Hugo Camps (columnist van De Morgen)

?

****************************************************************************************

?

?

Karel Van Miert, een stem tegen de leegheid van de anti-intellectualistische populisten.

?

?

Karel Van Miert was zondag op de zomerzonnewende bij Radio Een bij Fried’l.?

http://www.radio1.be/programmas/friedl/2009-06-21-karel-van-miert

?

Hij gaf weer eens blijk van een wijsheid die wie na hem komen vaak ontberen, en ook nooit zullen leren.?

Daarom is het leven voor hen veel te genadig en voor hem in zijn jonge jaren te onbarmhartig geweest.?

Hij heeft het later kunnen omarmen, met kracht.

?

Een val van een ladder in de tuin: van een landelijke schoonheid en voorvaderlijke pijn. (JVD)