De Morgen De Gedachte: Poul Nyrup Rasmussen: Socialisme zal vernieuwen of sterven?

?Poul Nyrup Rasmussen vindt dat socialisten zich moeten onderscheiden op vlak van milieu, wereldeconomie en Europa.
Rasmussen is voorzitter van de Partij van Europese Sociaaldemocraten (PES).
Poul Nyrup Rasmussen blikt als voorzitter van de Europese socialisten terug op de voorbije stembusgang in de EU-lidstaten. “We hebben een verkiezing verloren, maar niet de oorlog van de politieke idee?n.”
De Europese burger heeft zijn keuze gemaakt. Het Europees Parlement en de Europese Commissie zullen geleid worden door een rechtse coalitie. De complexiteit van de besluitvorming in de Unie alsook de traditionele manier van werken zullen ongetwijfeld verwarring cre?ren bij de burger over wie nu eigenlijk verantwoordelijk is voor de richting die Europa uit gaat in de komende vijf jaar. Maar de rechtse regeringen en partijen in Europa en hun afgevaardigden in het Europees Parlement zullen veel mensen ontgoochelen die hen op 7 juni hun vertrouwen hebben geschonken. De leiders van Europees rechts, en vooral van de EVP (de centrumrechtse Europese Volkspartij) hanteren momenteel een sociaaldemocratisch discours om hun kiezers te misleiden. Er werden engagementen aangegaan voor het sociale beleid, voor de strijd tegen de klimaatsverandering, voor de regulering van de financi?le markten en voor tal van andere onderwerpen. Die zullen niet nagekomen worden.
De traditie om wetten te maken door consensus zal ongetwijfeld standhouden in Brussel en Straatsburg. Maar ik ben overtuigd dat het uur is aangebroken om de politieke verschillen tussen links en rechts meer in de verf te zetten. Moet de sociaaldemocratie na de nederlaag bij de Europese verkiezingen doen alsof er niets gebeurd is, en zo het risico lopen dat rechts de politieke tegenstellingen nog wat aanscherpt in de komende jaren? Ik denk niet dat we dat spoor moeten volgen. Om te beginnen moeten we strijden voor onze verkiezingsbeloften: een nieuw Europees relanceplan, en een grondige hervorming van het Europese financi?le regelsysteem. Maar vanaf vandaag moeten we veel verder gaan.
De sociaaldemocratie moet zichzelf vernieuwen. De waarden waarop onze strijd en onze successen al meer dan een eeuw gestoeld zijn, moeten een inspiratiebron blijven. Maar we moeten ons project herori?nteren naar de wereld van vandaag, een wereld die voortdurend in beweging is. We moeten durf tonen, trots zijn op waar we voor staan, en effici?nter worden in de manier waarop we onze idee?n en projecten uitleggen. We moeten leren zo dicht mogelijk bij de mensen te staan, bij zij die zich door de samenleving uitgesloten voelen en niet aan politiek denken. We moeten een antwoord formuleren op hun angsten en hun dromen. Wij, de Europese socialistische en sociaaldemocratische partijen, moeten meer dan ooit samenwerken. We moeten ook open staan voor progressieve mensen en idee?n die zich buiten onze eigen partij ophouden.
Schandalige ongelijkheid
We moeten zelfs nog verder gaan. Het is cruciaal dat we de dynamiek van een evoluerende wereld een plaats geven in onze politieke opvattingen.
Neem nu het milieu. We hebben gestreden voor de bescherming van de natuurlijke rijkdommen, de biodiversiteit, de kwaliteit van de lucht en het water. Maar hoe verbinden we dat met onze natuurlijke strijd voor sociale rechtvaardigheid en gelijkheid? We zijn er niet in geslaagd om een coherente langetermijnvisie te ontwikkelen omtrent de ecologische ontwikkeling van onze economie?n en onze maatschappij. Als we geen manier vinden om onze traditionele strijd tegen de ongelijkheid te combineren met het milieu, dan zullen we gedwongen worden onmogelijke compromissen te sluiten. We moeten meer duidelijkheid en politieke geloofwaardigheid scheppen omtrent die essenti?le kwestie van de duurzame ontwikkeling.
Neem nu de wereldeconomie. We moeten betere antwoorden formuleren op de ergste aspecten van de mondialisering. We hebben gestreefd naar een duurzamer en rechtvaardiger economisch wereldsysteem. Maar de ongelijkheid blijft schandalig. En de creatie van nieuwe, duurzame ecologische rijkdom, die eerlijker herverdeeld moet worden, beantwoordt niet aan de noden van miljarden mensen die momenteel in armoede leven. We moeten nieuwe antwoorden vinden op die mondiale uitdaging, en snel. Hoe kunnen we anders beweren dat we de belangrijkste internationale politieke beweging blijven?
Neem nu Europa. We schrikken ervoor terug een sterker politiek Europa te verdedigen. Ons discours is twijfelend, soms zelfs tegenstrijdig. Nogmaals: als we er niet in slagen een duidelijk en ambitieus project uit te werken voor de politieke toekomst van Europa, dan zullen we ook de burger niet overtuigen om ons te helpen een Europa te bouwen dat hem kan beschermen in tijden van mondialisering.
We hebben een verkiezing verloren, maar niet de oorlog van de politieke idee?n. We staan nog maar aan het begin. In de komende vijf jaar zullen de Europese instellingen gecontroleerd worden door rechts. We moeten die periode gebruiken om een gedurfde verandering op het getouw te zetten. Als we daar in slagen, dan zal de burger zijn vertrouwen in ons hervinden, misschien zelfs voor lange tijd. Als we mislukken, en vooral, als we weigeren te veranderen en voortdoen zoals vroeger, dan sterven we.
De creatie van nieuwe duurzame ecologische rijkdom, die eerlijker herverdeeld moet worden, beantwoordt niet aan de noden van miljarden mensen die in armoede leven. We moeten nieuwe antwoorden vinden op die mondiale uitdaging, en snel

Publicatiedatum : 2009-07-03
Sectie : De Gedachte